مبانی فیزیکی:
سکانس های In-phase (IP) و out-of-phase (OOP) با سکانس های گرادیان اکو جفتی مطابقت دارند که با یک TR (زمان تکرار) یکسان اما با دو مقدار TE(زمان اکو) متفاوت به دست آمده اند.
در اواخر دهه 1980، بسیاری از محققین متوجه شدند که این اثر لغو فاز می تواند به صورت بالینی برای شناسایی و حتی تعیین کمیت محتوای چربی بافت هایی مانند کبد مورد استفاده قرار گیرد.
امروزه یکی از کاربردهای رایج این اصل کمک به تمایز آدنوم آدرنال (که معمولاً حاوی چربی است) از کارسینوم و متاستاز (که فاقد چربی هستند) است.
تشخیص انواع دیگر ضایعات شکمی، از جمله آنژیومیولیپوم، کارسینوم سلول شفاف کلیه، و اینفیلتراسیون کانونی چربی در کبد ممکن است با تصویربرداری IP-OOP کمک شود.
این تکنیک، که در زیر نشان داده شده است، شامل به دست آوردن یک جفت تصویر GRE در همان TR اما با دو مقدار TE متفاوت، یکی IP و دیگری OOP است. ضایعاتی که شدت سیگنال آنها به میزان قابل توجهی در تصاویر OOP کاهش می یابد، احتمالاً حاوی چربی میکروسکوپی هستند. بر این اساس، اسکن IP/OOP اکنون بخش استاندارد از اکثر پروتکل‌های تصویربرداری شکم در سراسر جهان است.
کاربرد سکانس IP- OOP:
کاربرد اصلی سکانس IP-OOP ، شناسایی محتوای چربی پاتولوژیک (میکروسکوپی) بافت های شکم با نشان دادن کاهش شدت سیگنال در تصاویر OOP در مقایسه با تصاویر IP است. از دست دادن شدت سیگنال بین تصاویر MR داخل فاز و خارج از فاز نشان دهنده چربی است.
سایر کاربردهای سکانس IP-OOP عبارتند از:
- کبد چرب و اینفیلتراسیون یا پخش کانونی چربی
- ضایعات آدرنال غنی از چربی مانند: آدنوم آدرنال (کمک به تمایز آن از کارسینوم و متاستاز) و میلولیپوم آدرنال
- آنژیومیولیپوم فاقد چربی
- کارسینوم سلول کلیه (RCC)
- هیپرپلازی تیموس
- استئوپروتیک(پوکی استخوان) در مقابل نئوپلازیک مهره ها: ضایعات نئوپلازیک سیگنال های پایداری را در فاز مخالف نشان می دهند.
- متاستازهای مهره ای: ضایعات متاستاتیک سیگنال را در سکانس out-of-phase نشان نمی دهند.
- هموکروماتوز کبد
- پنوموبیلی داخل کبدی
- اجسام فلزی: با اثر آرتیفکت حساسیت (مانند گیره های کوله سیستکتومی)