تشخیص تصویر با وزن دانسیته پروتونی:
هنگامی که یک سکانس MRI برای تولید تصویر PD -weighted تنظیم میشود، بافت هایی با غلظت یا چگالی پروتون (اتم های هیدروژن) بالاتر، با بیشترین شدت سیگنال در تصویر ظاهر می‌شوند.
کنتراست وزن PD-weighted عمدتاً با کاهش تأثیر مشارکت T1 و T2 افزایش می یابد. این کار معمولاً بصورت زیر تنظیم میشود:
- استفاده از یک TR طولانی (2000-5000 میلی ثانیه)
- استفاده از یک TE کوتاه (10-20 میلی ثانیه)
ساده ترین راه برای شناسایی تصاویر با وزن PD، مقایسه سیگنال مایع با سیگنال چربی است. در تصاویر بر وزن PD، مایعات معمولاً به رنگ سفید مایل به خاکستری ظاهر می شوند که تقریباً ظاهری شبیه به چربی بدن دارند، چون دارای دانسیته پروتونی مشابه هستند.
بافت ها و ظاهر آنها در تصاویر بر وزن PD Weighted:
مغز استخوان: – با شدت سیگنال برابر یا سیگنال بالاتر(روشن تر) از عضلات (مغز استخوان دارای چربی معمولاً روشن دیده می شود)
چربی:– روشن (کمی تیره تر از سیگنال چربی در تصاویر T1)
مایعات: – روشن (تیره تر از سیگنال مایعات در تصاویر T2)
ماده سفید: – تیره تر از ماده خاکستری
ماده خاکستری: – خاکستری روشن
خون متحرک: – تیره
عضلات: خاکستری
استخوان: – تیره
هوا: – تیره
ظاهر پاتولوژیکی:
شرایط پاتولوژیک مختلف به دلیل تفاوت در ترکیب بافت، محتوای آب و چگالی پروتون؛ می‌توانند ظاهر متمایزی را در تصاویر MRI با وزن PD نشان دهند.
کاربرد تصاویر بر وزن PD Weighted:
نمونه هایی از کاربردها:
- برای تصویربرداری مغز (به دلیل کنتراست خوب بین ماده سفید , ماده خاکستری)
- برای تصویربرداری اندام ها (مانند مچ پا، زانو، آرنج شانه و باسن)
- در تصویربرداری ران، ساق پا، بالای بازو و ساعد
- برای تصویربرداری مفصل گیجگاهی فکی(TMJ)
نمونه تصاویر بر وزن PD Weighted:
PD AXIAL SEQUENCE USED IN BRAIN IMAGING
PD AXIAL SEQUENCE USED IN ANKLE IMAGING