مقدمه:
پس از اعمال پالس RF برابر با درجه، مغناطش خالص از صفحه طولی به صفحه عرضی منحرف میشود. پس از خاموش کردن پالس RF، اسپین هایی که به تراز بالاتر رفته بودند، به حالت تعادل برمیگردند و وارد تراز انرژی پایین شوند تا هم جهت با میدان B0 شوند. برای اینکه این اتفاق بیفتد پروتون ها باید به محیط (شبکه) انرژی بدهند که این فرایند باعث افزایش Mz یا همان رشد طولی بردار مغناطیسی میشود.
زمان استراحت طولی یا T1، ثابت زمانی است که در آن مقدار مغناطش طولی یا Mz تا %63 مقدار اولیه رشد کند.
پارامتر T1 برای یک هر بافت خاص است و به قدرت میدان مغناطیسی اصلی یا و به میزان رشد مجدد مغناطش طولی بستگی دارد.
سرعت بازگشت مجدد به مغناطیس طولی، برای پروتون‌های بافت‌های مختلف متفاوت است و منبع اصلی مقایسه در تصاویر با وزن است.
بعنوان مثال ماده سفید مغز، زمان بسیار کمی دارد و به سرعت به زمان استراحت خود می‌رسد.
مایع مغزی نخاعی (CSF)، زمان طولانی دارد و با سرعت کمتری به زمان استراحت خود می‌رسد.
ماده خاکستری مغز، زمان 1 متوسطی دارد و با یک سرعت متوسط به حالت استراحت می‌رسد.
