تصویر بر وزن T1

مایعات معمولاً در یک تصویر وزن T1 به رنگ تیره به نظر می رسند و ساده ترین راه برای شناسایی تصاویر با وزن T1، جستجوی فضاهای پر از مایع در بدن است،

مانند: مایع مغزی نخاعی در بطن های مغز و کانال نخاعی، مایع آزاد در شکم، مایع در کیسه صفرا و مجرای صفراوی مشترک، مایع سینوویال در مفاصل، مایع در مجاری ادراری و مثانه، ادم یا هر تجمع مایع پاتولوژیک دیگری در بدن.

در اینجا نحوه ظاهر شدن اندام ها و بافت های مختلف در تصاویر با وزن T1 آمده است:

بافت های پرچربی: بافت‌های غنی از چربی، مانند چربی زیر جلدی و مغز استخوان، به دلیل زمان‌های آرامش T1 کوتاه، در تصاویر دارای وزن T1 ، بصورت روشن یا سفید به نظر می‌رسند.

توجه کنید که چربی، سیگنال بافت های اطراف را سرکوب می کند.

ماهیچه ها و بافت های نرم: ماهیچه‌ها و بیشتر بافت‌های نرم با شدت سیگنال متوسط در تصاویر با وزن T1 ظاهر می‌شوند که اغلب به صورت سایه‌های خاکستری ظاهر می‌شوند.

ماده خاکستری و سفید در مغز: در مغز، ماده خاکستری در تصاویر با وزن T1 کمی تیره تر از ماده سفید به نظر می رسد که منعکس کننده تفاوت در زمان استراحت و چگالی پروتون است.

بعبارتی میتوان گفت، ماده سفید، بصورت روشن و ماده خاکستری، بصورت خاکستری مشاهده می شود.

خــون: خون درون رگ‌ها در تصاویر دارای وزن T1 ، بصورت تیره به نظر می‌رسد که دلیل آن زمان استراحت کوتاه T1 است.

ساختارهای حاوی مایع: 

ساختارهای پر از مایع، مانند کیست‌ها، ممکن است در تصاویر دارای وزن T1 تیره یا سیاه به نظر برسند، زیرا زمان استراحت T1 کوتاه است.

استخوان و کلسیفیکاسیون: استخوان معمولاً در تصاویر با وزن T1 ، بصورت تیره به نظر می‌رسد، زیرا زمان استراحت T1 بسیار کوتاه و محتوای آب کم است. کلسیفیکاسیون ها نیز ممکن است تیره به نظر برسند.

کبــــد: کبد اغلب با شدت سیگنال متوسط در تصاویر با وزن T1 ظاهر می شود. بسته به ترکیب و محتوای چربی آن ممکن است تغییرات جزئی در شدت سیگنال نشان دهد.

طحال: طحال معمولاً در تصاویر وزن T1 شدت سیگنال مشابهی با کبد نشان می‌دهد که منعکس کننده ترکیب بافتی مشابه آن است.

کلیه ها: به دلیل تفاوت در ترکیب بافت و محتوای آب، قشر کلیه (ناحیه بیرونی کلیه ها) در تصاویر با وزن T1 کمی روشن تر از بصل النخاع کلیوی (ناحیه داخلی) به نظر می رسد.

پانکراس: پانکراس معمولاً شدت سیگنال متوسطی را در تصاویر T1-weighted نشان می‌دهد که امکان تجسم ساختار و ناهنجاری‌های احتمالی آن را فراهم می‌کند.