اندیکاسیون:
تروما (فشار یا ضربه)، بررسی گسترش تومور یا ضایعات فضاگیر، تشخیص سیرنگس، بررسی دیسک بین مهره، درد مداوم مهره ای کمری، آسیب های احتمالی نخاع ، بررسی عفونت یا التهاب، بررسی پلاک MS، بررسی دیسکوپاتی – هرنی دیسک و کونوس مدولاریس، مانیتورینگ جراحی قبل عمل ستون فقرات
وضعیت بیمار:
بیمار در حالت سوپاین و به صورت Head First وارد می شود.
بیمار را روی کویل ستون فقرات قرار داده و از پدها برای ثابت کردن بیمار استفاده کنید.
SPR یا محل سانتر:
محل سانتر(SPR)؛ در وسط شکم (۴ اینچ بالاتر از کرست ایلیاک) می باشد.
وسایل مورد نیاز:
کویل مورد استفاده: کویل Body یا ستون فقرات
در بیمارانی که MRI لومبوساکرال دارند، استفاده از بالشتک زیر زانو تقریبا الزامی می باشد.
سکانس های پیشنهادی:
مرحله اول انجام اسکنوگرام یا لوکالیزاتور است. این مرحله حدود 5 ثانیه طول می کشد، که تصویر به دست آمده ارزش تشخیصی ندارد. این تصویر در سه پلان (آگزیال، کرونال و ساژیتال) به دست می آید.
سکانس های قبل از تزریق:
3 Plane Localizer: Axial , Sagital , Coronal
Coronal Heavy T2 SSFSE
Sagittal Heavy T2 SSFSE
Sagittal T2
Sagittal T1
Axial T2
سکانس های بعد از تزریق:
Sagittal T1 Fat Sat
Axial T1 Fat Sat
نحوه اجرای پروتکل:
سکانس ساژیتال:
چینش اسلایس ها روی صفحه کرونال صورت گرفته و پلان ها به موازات کانال نخاع قرار گیرد.
در صفحه آگزیال بررسی کنید بیمار دارای چرخش نباشد. در صورت چرخش بیمار، مقاطع را بچرخانید تا به موازات زائده خاری مهره های کمری قرار گیرد.
از روی تصویر ساژیتال محدوده پوشش FOV را بررسی کنید که حدودا باید از مهره T11 تا کوکسیکس بیمار را در بگیرد. همچنین تعداد برش ها باید به قدری باشد که از زائده عرضی مهره ها در سمت راست تا چپ را پوشش دهد.
در تصویر ساژیتال، باید یک باند اشباع در جلوی ستون فقرات کمری و آئورت قرار گیرد تا از اثر آرتیفکت ناشی از پریستالسیس(حرکات گوارشی) و تنفس جلوگیری کند.
همچنین جهت فاز برای این تصویر باید از سمت سر به سمت پا باشد تا از اثر آرتیفکت های ناشی از حرکات شکم جلوگیری کند.
سکانس آگزیال:
تصاویر آگزیال را از روی تصاویر ساژیتال و به موازات دیسک های بین مهره ای بچینید.
در صفحه کرونال بررسی کنید بیمار دارای چرخش نباشد یا بیمار ممکن است اسکولیوز داشته باشد، در این صورت مقاطع را به موازت فضای دیسک بچرخانید.
اگر هدف بررسی دیسک بین مهره ای باشد، پلان ها بر روی تصویر ساژیتال بایستی به موازات دیسک بین مهره ای به صورت چند بسته یا بلوک ناپیوسته (multi stack non continuous) تنظیم شود، بطوریکه تمامی سطح دیسک را بپوشاند.
برای یک کمر نرمال معمولا ۴ بلوک از پایین ترین دیسک به طرف بالا کافی می باشد.
- بلوک اول به موازات دیسک بین مهره ای L5-S1
- بلوک دوم به موازات دیسک بین مهره ای L4-L5
- بلوک سوم به موازات دیسک بین مهره ای L3-L4
- بلوک چهارم به موازات دیسک بین مهره ای L2-L3
پوشش مقاطع باید از مهره T1 تا مهره T12 را در بر بگیرد.
تنظیمات پارامترها:
ضخامت اسلایس(Slice Thickness): 3-4 mm
فاصله برش ها(Slice Gap): معمولا به اندازه 20% ضخامت اسلایس درنظر گرفته می شود.
منطقه مورد مطالعه (FOV): 240-260mm
تزریق ماده کنتراست در آزمون ستون فقرات کمــری(لومبار):
اندیکاسیون ها برای MRI با تزریق ماده کنتراست در آزمون ستون فقرات کمــری:
- بررسی تومور اعصاب مغزی یا مننژ
- پیگیری جراحی قبلی ستون فقرات
- بررسی MS ، همی پلژی، پاراستازی و عفونت
- ضایعات مشکوک ستون فقرات
- تومور طناب نخاعی
- سیرینگو میلیا
پس از تزریق، از سکانس های T1 TSE Fat .Saturated آگزیال و ساژیتال استفاده کنید.
T1 TSE Sagittal Fat Sat
T1 TSE Axial Fat Sat
دوز دارو مورد استفاده پیشنهادی:
به میزان 0.1 mmol یا 0.2 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن می باشد.