اندیکاسیون:
بیماری های نخاع گردنی، بررسی ریشه های عصبی گردنی، تروما (فشار یا ضربه)، بررسی گسترش تومور یا ضایعات فضاگیر، بررسی عفونت، تشخیص سندروم آرنولد کیاری یا کیاری مالفورماسیون، تشخیص سیرنگس، بررسی پلاک MS، بررسی دیسک بین مهره
وضعیت بیمار:
بیمار در حالت سوپاین و به صورت Head First وارد می شود.
SPR یا محل سانتر:
محل سانتر(SPR)؛ SPR در 2 اینچ پایین تر از بریدگی ژوگولار یا همان مرکز استرنوم، قرار میگیرد.
وسایل مورد نیاز:
کویل مورد استفاده: کویل ستون فقرات
سکانس های پیشنهادی:
مرحله اول انجام اسکنوگرام یا لوکالیزاتور است. این مرحله حدود 5 ثانیه طول می کشد، که تصویر به دست آمده ارزش تشخیصی ندارد. این تصویر در سه پلان (آگزیال، کرونال و ساژیتال) به دست می آید.
سکانس های قبل از تزریق:
3 Plane Localizer: Axial , Sagital , Coronal
Coronal Heavy T2 SSFSE
Sagittal Heavy T2 SSFSE
Sagittal T2
Sagittal T1
Axial T2
نحوه اجرای پروتکل:
سکانس ساژیتال:
چینش اسلایس ها روی صفحه آگزیال صورت گرفته و پلان ها به موازات کانال نخاع قرار گیرد.
در صفحه آگزیال بررسی کنید بیمار دارای چرخش نباشد. در صورت چرخش بیمار، مقاطع را بچرخانید تا به موازات زائده خاری مهره های کمری قرار گیرد.
از روی تصویر ساژیتال محدوده پوشش FOV را بررسی کنید که حدودا باید از زیر مهره C1 تا مهره T12 بیمار را در بگیرد. همچنین تعداد برش ها باید به قدری باشد که از زائده عرضی مهره ها در سمت راست تا چپ را پوشش دهد.
در تصویر ساژیتال، باید یک باند اشباع در جلوی قفسه سینه قرار گیرد تا از اثر آرتیفکت ناشی از تنفس جلوگیری کند.
همچنین جهت فاز برای این تصویر باید از سمت سر به سمت پا باشد تا از اثر آرتیفکت های ناشی از حرکات قفسه سینه جلوگیری کند.
سکانس آگزیال:
تصاویر آگزیال را از روی تصاویر ساژیتال و بصورت عمود بر طناب نخاعی(یا به موازات دیسک های بین مهره ای) بچینید.
در صفحه کرونال بررسی کنید بیمار دارای چرخش نباشد یا بیمار ممکن است اسکولیوز داشته باشد، در این صورت مقاطع را به موازت فضای دیسک بچرخانید. پوشش مقاطع باید از مهره T1 تا مهره T12 را در بر بگیرد.
نکته:
- اگر هدف بررسی دیسک بین مهره ای باشد، پلان ها بر روی ساژیتال بایستی به موازات دیسک بین مهره ای به صورت چند بسته ناپیوسته (multi stack non continuous) بطوریکه تمامی سطح دیسک را بپوشاند.
- درصورتیکه هدف بررسی ضایعات نخاعی شامل تومور، توده، کیست، پلاک MS، سیرنکس، آرنولدکیاری و … باشد پلان به صورت تک بسته پیوسته (single stack continuous) و عمود بر کانال نخاع انجام می شود تا تمامی سطح آن توده را بپوشاند.
پلان های تکمیلی:
- درصورتیکه بیمار دچار اسکولیوز، لوردوز شدید، کیفوز شدید و هرنی خیلی شدید باشد، بایستی پلان کرونال (عموما T2) انجام شود.
- در موارد مشکوک به شکستگی مهره ها، سکانس STIR انجام می شود چون چربی اطراف مهره ها و فضای پاراورتبرال را گرفته با این تکنیک حذف می شود (البته شکستگی باید توسط CT تشخیص داده شود).
تنظیمات پارامترها:
ضخامت اسلایس(Slice Thickness): 3-4 mm
فاصله برش ها(Slice Gap): معمولا به اندازه 20% ضخامت اسلایس درنظر گرفته می شود.
منطقه مورد مطالعه (FOV): 240-260mm
تزریق ماده کنتراست در آزمون ستون فقرات پشتی(توراسیک):
اندیکاسیون ها برای MRI با تزریق ماده کنتراست در آزمون ستون فقرات پشتی:
- بررسی تومور اعصاب مغزی یا مننژ
- پیگیری جراحی قبلی ستون فقرات
- بررسی MS ، همی پلژی، پاراستازی و عفونت
- ضایعات مشکوک ستون فقرات
- تومور طناب نخاعی
- سیرینگو میلیا
پس از تزریق، از سکانس های T1 TSE Fat .Saturated آگزیال و ساژیتال استفاده کنید.
T1 TSE Sagittal Fat Sat
T1 TSE Axial Fat Sat
دوز دارو مورد استفاده پیشنهادی:
به میزان 0.1 mmol یا 0.2 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن می باشد.