اندیکاسیون:
بیماری های نخاع گردنی، بررسی ریشه های عصبی گردنی، تروما (فشار یا ضربه)، بررسی گسترش تومور یا ضایعات فضاگیر، بررسی عفونت، تشخیص سندروم آرنولد کیاری یا کیاری مالفورماسیون، تشخیص سیرنگس(syrinx)، بررسی پلاک MS، بررسی دیسک بین مهره
نکته: این بیماران دارای علائم انتشاری (دردهای ریشه های عصبی عموما انتشاری می باشند مثل درد کشنده به بازو و انگشتان و …). یعبارتی درد مربوط خود عضو نیست و علایم فشار روی کانال نخاع و بیرون زدگی دیسک و فشار بر روی آن است.
آرنولدکیاری: اگر محل قرارگیری مخچه، دچار افتادگی و جابجایی شود، در MRI کرانیوسرویکال و یا MRI سرویکال بررسی می شود (در جانکشن مغز و گردن دیده می شود).
وضعیت بیمار:
بیمار در حالت سوپاین و به صورت Head First وارد می شود.
SPR یا محل سانتر:
محل سانتر(SPR)؛ روی استخوان هیوئید (2.5 سانتی متر پایین تر از مندیبل) می باشد.
وسایل مورد نیاز:
کویل مورد استفاده: کویل قفسه ای گردن (Neck Quadrature Coil)
در کنار گوشی دستگاه، از مواد non-magnet مانند پلاستیک های فشرده برای ثابت کردن سر بیمار استفاده می شود، همینطور از کیسه های شنی برای ثابت کردن اعضاء استفاده می شود.
زیر زانو از پدهای گوه ای برای کاهش لوردوز کمر و راحتی بیمار استفاده شود.
سکانس های پیشنهادی:
مرحله اول انجام اسکنوگرام یا لوکالیزاتور است. این مرحله حدود 25 ثانیه طول می کشد، که تصویر به دست آمده ارزش تشخیصی ندارد. این تصویر در سه پلان (آگزیال، کرونال و ساژیتال) به دست می آید.
سکانس های قبل از تزریق:
3 Plane Localizer: Axial , Sagital , Coronal
Coronal Heavy T2 SSFSE
Sagittal Heavy T2 SSFSE
Sagittal T2
Sagittal T1
*Axial T2
نحوه اجرای پروتکل:
سکانس ساژیتال:
مقاطع ساژیتال را براساس پلان کرونال و به موازات طناب نخاعی بچینید.
نکته: روی تصویر ساژیتال محدوده پوشش FOV را بررسی کنید که از قاعده جمجمه (بالاتر از C1 تا اگر مخچه افتادگی وجود داشت دیده شود) تا مهره T4 را پوشش دهد.
همچنین تعداد برش ها باید به قدری باشد که از زائده عرضی راست تا چپ را پوشش دهد.
در تصویر ساژیتال، باید در جلو ستون فقرات گردنی و ازوفاگوس، یک باند اشباع قرار گیرد تا آرتیفکت ناشی از بلع و تنفس و ضربان عروق را بگیرد. همچنین جهت فاز برای این تصویر باید از سمت سر به سمت پا باشد تا از آرتیفکت های حرکتی گردن دوری شود.
سکانس آگزیال:
مقاطع آگزیال را براساس پلان ساژیتال و بصورت عمود بر نخاع تنظیم کنید.
موقعیت مقاطع را در دو پلان دیگر نیز بررسی کنید. در صفحه کرونال بررسی کنید بیمار دارای چرخش نباشد(مقاطع باید به موازات فضای دیسک باشد).
تعداد برش ها باید به قدری باشد که از مهره C2 تا T1 را بپوشاند.
نکته:
- اگر هدف بررسی دیسک بین مهره ای باشد، پلان ها بر روی ساژیتال بایستی به موازات دیسک بین مهره ای به صورت چند بسته ناپیوسته (Multi Stack Non Continuous) بطوریکه تمامی سطح دیسک را بپوشاند.
- درصورتیکه هدف بررسی ضایعات نخاعی شامل تومور، توده، کیست، پلاک MS، سیرنکس، آرنولدکیاری و … باشد پلان به صورت تک بسته پیوسته (Single Stack Continuous) و عمود بر کانال نخاع انجام می شود تا تمامی سطح آن توده را بپوشاند
پلان های تکمیلی:
- درصورتیکه بیمار دارای اسکولیوز، لوردوز شدید، کیفوز شدید و هرنی خیلی شدید باشد، بایستی پلان کرونال (عموما T2) انجام شود.
- در موارد مشکوک به شکستگی مهره ها، سکانس STIR انجام می شود چون چربی اطراف مهره ها و فضای پاراورتبرال را گرفته با این تکنیک حذف می شود.(البته شکستگی باید توسط CT تشخیص داده شود).
تنظیمات پارامترها:
ضخامت اسلایس(Slice Thickness): 3-4 mm
فاصله برش ها(Slice Gap): معمولا به اندازه 20% ضخامت اسلایس درنظر گرفته می شود.
منطقه مورد مطالعه (FOV): 240-2600mm
تزریق ماده کنتراست در آزمون ستون فقرات گردن:
اندیکاسیون ها برای MRI با تزریق ماده کنتراست در ستون فقرات گردن:
- بررسی تومور اعصاب مغزی یا مننژ
- پیگیری جراحی قبلی ستون فقرات
- ضایعات مشکوک ستون فقرات
- تومور طناب نخاعی
- سیرینگو میلیا
پس از تزریق، از سکانس های T1 TSE F.S آگزیال و ساژیتال استفاده کنید.
دوز دارو مورد استفاده پیشنهادی:
به میزان 0.1 mmol یا 0.2 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن می باشد.