اندیکاسیون:
- بررسی علایمی که نیازمند به رد بیماری آکوستیک نروما (تومور عصبی شنوایی) می باشد مثل سرگیجه، وزوز گوش و کاهش حس شنوایی یکطرفه
- فلج عصب صورت یا بی حسی عصب صورت —» چون عصبی که حس پوست صورت را ایجاد می کند از داخل کانال گوش می گذرد.
- تشخیص ضایعات حفره خلفی جمجمه
- اسپاسم نصف صورت —» چون عصب 3 قلو یا تری ژمینال(Trigeminal) یک شاخه به صورت نیز می دهد.
- درد عصب تری ژمینال
- بررسی ضایعات موجود در CP angle (زاویه پلی-مخچه ای یا cerebellopontine angle)
- ضایعات فضاگیر
وضعیت بیمار:
بیمار در حالت سوپاین و به صورت Head First وارد می شود. سر بیمار بصورت کاملا صاف داخل کویل Head قرار می گیرد.
خط بین مردمکی یا IPL موازی تخت قرار گیرد.
SPR یا محل سانتر:
محل سانتر(SPR)؛ باریکه نور افقی از پل بینی(Nasion) عبور کند.
وسایل مورد نیاز:
کویل مورد استفاده: کویل Head (Multi-Coil Array یا Quadrature)
باندها و بالشتک های ثابت کننده سر، گوشی و … مورد نیاز است.
سکانس های پیشنهادی:
مرحله اول انجام اسکنوگرام یا لوکالیزاتور است. این مرحله حدود 5 ثانیه طول می کشد، که تصویر به دست آمده ارزش تشخیصی ندارد. این تصویر در سه پلان (آگزیال، کرونال و ساژیتال) به دست می آید.
سکانس های قبل از تزریق:
Three Plane Localizer
Axial T1 , Axial T2
Sagital T1 SE
Coronal T1, Coronal T2, Coronal 3D FSE
سکانس های بعد از تزریق:
Axial T1
Coronal T1
نحوه اجرای پروتکل:
سکانس آگزیال:
اسلایس ها باید از فورامن مگنوم در پایین تا کنار فوقانی برجستگی استخوان پتروس را پوشش دهد.
تصاویر آگزیال را بر اساس تصاویر کرونال تنظیم کنید. مقاطع را به موازات خطی که از دو کانال گوش داخلی می گذرد قرار دهید.
سکانس کرونال:
تصاویر کرونال را بر اساس تصاویر آگزیال تنظیم کنید.
مقاطع را به موازات خطی که از دو کانال گوش داخلی می گذرد قرار دهید.
در نهایت قرارگیری مقاطع را روی دو صفحه دیگر نیز چک کنید.
- در مقاطع کرونال، کانال گوش داخلی و حلزون گوش کاملا دیده می شود و امکان مقایسه بصورت دو طرفه نیز وجود دارد ولی مقطع ساژیتال ارزش تشخیصی ندارد چون فقط بخش کوچکی از مقطع عصب دیده می شود.
- به خاطر وجود هوا در اطراف مایع پری لنف گوش داخلی (ناحیه هایپردنسیتی) در مقاطع نازک، سیگنال بسیار بالایی دریافت می شود.
اسکن های تاخیری با تزریق ماده کنتراست:
مهم‌ترین توالی برای تشخیص بیماری منیر(Ménière’s disease)، سکانس 3 بعدی Flair با تاخیر 4 ساعته پس از کنتراست است.
این تکنیک تصویربرداری خاص بسیار ارزشمند است زیرا به رادیولوژیست اجازه می دهد تا EH حلزونی یا دهلیزی (هیدروپس) را به طور موثر شناسایی کند. برای بهینه سازی نتایج، افزایش دوز گادولینیوم در حین انجام اسکن توصیه می شود.
برای ایده آل ترین نتایج، استفاده از اسکنر 3T به شدت توصیه می شود.
سکانس آگزیال T2 SPACE FLAIR 3D AXIAL .8mm با 4 ساعت تاخیر:
برش های آگزیال را روی صفحه کرونال طرح ریزی کنید و بلوک برنامه ریزی را موازی با خط در امتداد کانال گوش داخلی راست و چپ (IAMS) زاویه دهید.
بلوک برنامه ریزی را در دو صفحه دیگر بررسی کنید. اطمینان حاصل کنید که صفحه ساژیتال در یک زاویه مناسب(عمود بر ساقه مغز) قرار گرفته باشد.
تعداد برش ها باید برای پوشش IAMS از هیپوکامپ تا خط body مهره C1 کافی باشد.
تصاویر بیماری منیر(Ménière’s disease) در سکانس T2 SPACE FLAIR 3D AXIAL :8MM
تصاویر بازسازی شده کرونال T2 SPACE FLAIR 3D:
تنظیمات پارامترها:
ضخامت اسلایس(Slice Thickness): 2-3 mm
فاصله برش ها(Slice Gap): معمولا به اندازه 20% ضخامت اسلایس درنظر گرفته می شود.
منطقه مورد مطالعه (FOV): 180-220mm
آرتیفکت ها:
آرتیفکت مربوط به سینوس های وریدی مانند سیگموئید که با استفاده از قطعه پیش اشباع فضایی کاهش می یابد.
نکته: از قطعه پیش اشباع فضایی در خلف برای آرتیفکت های سینوس های وریدی و در قدام برای شریان ها استفاده می شود.
پیشنهادات:
- به منظور بررسي عصب هفتم یا عصی صورتی (Facial Nerve) و عصب هشتم مغزي (Vestibulocochlear Nerve)، پلان کرونال و آگزیال T1 توصيه مي شود.
- جهت بررسي CP angle ، پلان Sagital T1 با ضخامت 5 ميلي متر به عنوان پروتكل تكميلي پیشنهاد مي گردد.
- تصاویر T1 قبل و بعد از تزریق ماده حاجب تنها در موارد مشاهده تومور در مجرای گوش داخلی انجام می شود.