مبانی فیزیکی:
تصویربرداری موازی یا Parallel imaging یک تکنیک پیشرفته MRI است که همزمان از چندین کویل گیرنده برای به دست آوردن داده ها استفاده میکند و گرفتن تصویر را تسریع می کند.
در MRI معمولی، تصویر به صورت متوالی از هر کویل گرفته می شود که می تواند زمان بر باشد. ولی در تصویربرداری موازی، داده های چند کویل به طور همزمان جمع آوری می شوند و زمان اسکن را به طور قابل توجهی کاهش می دهند.
این روش بر اطلاعات مکانی به‌دست‌آمده از کویل های گیرنده مختلف متکی است و از الگوریتم‌هایی برای بازسازی تصویر نهایی استفاده میکند. با ترکیب اطلاعات از کویل های متعدد، تصویربرداری موازی نسبت سیگنال به نویز(SNR) را افزایش می دهد و کیفیت تصویر نهایی را بهبود می بخشد.
مزایای تصویربرداری موازی:
- به حداقل رساندن نیاز به حبس نفس بیمار
- کاهش آرتیفکت حرکتی
- امکان تصویربرداری با وضوح بالا
- امکان اسکن سریع‌تر
- کاهش زمان کلی معاینه
مثال:
مجموعه ای از 4 کویل گیرنده را در نظر بگیرید که اطراف سر بیمار قرار دارند و همانطور که در نمودار زیر نشان داده شده است، برای تشخیص سیگنال MR ناشی از یک پیکسل استفاده می شود.
از آنجایی که هر کویل در فاصله متفاوتی از پیکسل موردنظر قرار دارد، سیگنال ثبت شده توسط هر کویل به عنوان تابعی از موقعیت متفاوت است (کویل های نزدیک سیگنال های قوی تری دارند).
فقط با نگاه کردن به شدت های نسبی بدست آمده از هر کویل، می توان یک پیش بینی خام از منبع تقریبی سیگنال MR انجام داد. حتی بدون استفاده از فازها، فرکانس‌ها یا تبدیل فوریه، ما از قبل می‌دانیم که سیگنال از جایی در لوب پریتال چپ می‌آید!