اندیکاسیون:
درد های شانه، محدودیت های حرکتی، تشخیص Impingement Syndrome، شک به پارگی عضلات Rotator Cuff، ارزیابی دررفتگی مکرر شانه (بی ثباتی شانه)، سندروم شانه یخ زده(Frozen Shoulder Syndrome)
وضعیت بیمار:
بیمار در حالت سوپاین و به صورت Head First وارد می شود.
دست بیمار باید در کنار بدن قرار گیرد و کف دست به سمت بالا قرار گیرد.
SPR یا محل سانتر:
محل سانتر(SPR)؛ مفصل گلنوهومرال یا مرکز کویل می باشد.
وسایل مورد نیاز:
کویل مورد استفاده: کویل Shoulder array یا کویل انعطاف پذیر(Large Flex)
باندها و بالشتک ها برای ثبات بدن بکار میرود.
برای کاهش لوردوز کمر، یک بالشتک زیر زانو نیز قرار دهید.
سکانس های پیشنهادی:
مرحله اول انجام اسکنوگرام یا لوکالیزاتور است. این مرحله حدود 5 ثانیه طول می کشد، که تصویر به دست آمده ارزش تشخیصی ندارد. این تصویر در سه پلان (آگزیال، کرونال و ساژیتال) به دست می آید.
سکانس های قبل از تزریق:
3 Plane Localizer: Axial , Sagital , Coronal
Axial PD Fat Sat
Coronal T2
Coronal T1
Coronal PD Fat Sat
Sagittal T2
سکانس های تکمیلی:
Coronal STIR(در بیماران تروما)
Sagittal PD
نحوه اجرای پروتکل:
سکانس آگزیال:
تصاویر آگزیال را از روی تصاویر کرونال بچینید. مقاطع را عمود بر مفصل گلنوهومرال قرار دهید.
قرارگیری مقاطع را روی دو اسکنوگرام دیگر نیز بررسی کنید. در تصویر ساژیتال بررسی کنید که مقاطع عمود بر سر استخوان بازو باید قرار گرفته باشند.
پوشش مقاطع باید به قدری باشد که از بالای مفصل آکرومیوکلاویکولار تا ۲ مقطع زیر لیگامان گلنوهومرال را پوشش دهد.
قرار دادن باند اشباع روی قفسه سینه، احتمال آرتیفکت گوست(ghosting artifact) ناشی از تنفس را کاهش می دهد. همچنین جهت فاز برای این تصویر باید از سمت جلو به عقب باشد تا از آرتیفکت wrap-around و گوست ناشی از تنفس دوری شود.
سکانس کرونال:
مقاطع کرونال را روی صفحه آگزیال و به موازات تاندون عضله سوپرا اسپایناتوس تنظیم کنید.
توجه داشته باشید که زاویه چرخش مقاطع نباید بیشتر از 45 درجه باشد، زیرا در اینصورت، باعث تبدیل مقاطع کرونال به ساژیتال خواهد شد.
موقعیت مقاطع را در دو صفحه دیگر نیز بررسی کنید. در صفحه ساژیتال بررسی کنید که مقاطع به موازات سر استخوان بازو قرار گرفته باشند.
تعداد برش ها باید بقدری باشد که از قسمت قدامی زائده کوراکوئید تا 2 برش عقب تر از سر بازو را پوشش دهد.
قرار دادن باند اشباع مایل روی قفسه سینه، احتمال آرتیفکت گوست(ghosting artifact) ناشی از تنفس را کاهش می دهد.
سکانس ساژیتال:
مقاطع ساژیتال را روی صفحه آگزیال و عمود بر تاندون عضله سوپرا اسپایناتوس تنظیم کنید.
توجه داشته باشید که زاویه چرخش مقاطع نباید بیشتر از 45 درجه باشد.
موقعیت مقاطع را در دو صفحه دیگر نیز بررسی کنید. در صفحه کرونال بررسی کنید که مقاطع به موازات مفصل گلنوهومرال قرار گرفته باشند.
تعداد برش ها باید بقدری باشد که از قسمت قسمت خارجی عضله دلتوئید تا 2 برش داخل تر از مفصل را پوشش دهد.
قرار دادن باند اشباع مایل روی قفسه سینه، احتمال آرتیفکت گوست(ghosting artifact) ناشی از تنفس را کاهش می دهد.
درصورتیکه در هر قسمت بدن توده قابل لمس مشاهده گردید باید قبل از شروع پروتکل، بوسیله کپسول ویتامین E، قرص زیر زبانی NTG، نیتروگلیسرین و یا آب مقطر مارکرگذاری انجام شود.
فقط برای ضایعات فضاگیر از مواد کنتراست استفاده می شود.
تنظیمات پارامترها:
ضخامت اسلایس(Slice Thickness): 3 mm
فاصله برش ها(Slice Gap): معمولا به اندازه 20% ضخامت اسلایس درنظر گرفته می شود.
منطقه مورد مطالعه (FOV): 200-270mm
آرتیفکت ها:
حرکت عروق ساب کلوین و اثر حرکت ریه روی شانه، باید به وسیله قطعه پیش اشباع فضایی بر روی Chest محدود شود.
آرتیفکت زاویه جادویی به علت زاویه 55 درجه تاندون ها و TE کوتاه ایجاد می شود. —-» برای برطرف کردن این آرتیفکت، باید پلان ها با زاویه 45 درجه انجام شود و TE نیز افزایش یابد.