اندیکاسیون:
ضایعات مغز استخوانی، اختلالات مربوط به سینوویال، کیست، عفونت، پارگی عضلات و لیگامنت ها، بررسی بافت نرم، نکروز عروقی، شکستگی در کودکان
وضعیت بیمار:
بیمار در حالت پرون(خوابیده به شکم) و به صورت Head First وارد می شود.
SPR یا محل سانتر:
محل سانتر(SPR)؛ در مرکز مفصل مچ دست قرار میگیرد.
وسایل مورد نیاز:
کویل مورد استفاده: کویل انعطاف پذیر(Large Flex)
البته می توان از کویل هایی مانند کویل زانو، کف پا یا کویل حلقه ای نیز استفاده کرد.
سکانس های پیشنهادی:
مرحله اول انجام اسکنوگرام یا لوکالیزاتور است. این مرحله حدود 5 ثانیه طول می کشد، که تصویر به دست آمده ارزش تشخیصی ندارد. این تصویر در سه پلان (آگزیال، کرونال و ساژیتال) به دست می آید.
سکانس های قبل از تزریق:
3 Plane Localizer: Axial , Sagital , Coronal
Axial PD Fat Sat
Coronal T1
Coronal T2
Coronal PD Fat Sat
Sagittal PD Fat Sat
سکانس های تکمیلی:
Coronal STIR(در بیماران تروما)
Axial T1
سکانس های بعد از تزریق:
Axial T1 Fat Sat
Coronal T1 Fat Sat
Sagittal T1 Fat Sat
نحوه اجرای پروتکل:
سکانس آگزیال:
تصاویر آگزیال را براساس تصاویر کرونال تنظیم کنید. مقاطع را بصورت عمود بر مفصل مچ دست قرار دهید.
قرارگیری مقاطع را روی دو اسکنوگرام دیگر نیز بررسی کنید. در تصویر ساژیتال بررسی کنید که مقاطع عمود بر مفصل مچ دست قرار گرفته باشند.
پوشش مقاطع باید به قدری باشد که کل مفصل مچ یعنی از 3 مقطع پایین تر از مفصل کارپومتاکارپال تا 3 مقطع بالاتر از مفصل رادیواولنار را پوشش دهد.
قرار دادن باند اشباع در بالا و پایین مقاطع، احتمال آرتیفکت پالسیشن شریان های رادیال و اولنار را کاهش می دهد.
سکانس کرونال:
مقاطع کرونال را روی صفحه آگزیال و به موازات Anterior Radial Metaphysis در قسمت دیستال مفصل RadioUlnar، یا به موازات محور عرضی تونل کارپال تنظیم کنید.
قرارگیری مقاطع را روی دو اسکنوگرام دیگر نیز بررسی کنید. در تصویر ساژیتال بررسی کنید که مقاطع به موازات مفصل مچ دست قرار گرفته باشند.
تعداد برش ها باید بقدری باشد که از سطح دورسال(پشتی) تا سطح پالمار(شکمی) مچ دست را بطور کامل پوشش دهد.
همچنین برای این تصویر، جهت فاز باید از سمت سر به سمت پا و با 100درصد اورسمپلینگ باشد تا از آرتیفکت پالسیشن شریان های رادیال و اولنار جلوگیری شود. قرار دادن باند اشباع در بالا و پایین مقاطع، احتمال آرتیفکت پالسیشن شریانی را کاهش می دهد.
سکانس ساژیتال:
مقاطع ساژیتال را روی صفحه آگزیال و عمود بر Anterior Radial Metaphysis در قسمت دیستال مفصل RadioUlnar، یا عمود بر محور عرضی تونل کارپال تنظیم کنید.
موقعیت مقاطع را در دو صفحه دیگر نیز بررسی کنید. در صفحه کرونال بررسی کنید که مقاطع به موازات مفصل مچ دست قرار گرفته باشند.
تعداد برش ها باید بقدری باشد که از قسمت خارجی تا قسمت داخلی مچ دست را بطور کامل پوشش دهد.
قرار دادن باند اشباع در بالا و پایین مقاطع، احتمال آرتیفکت پالسیشن شریانی را کاهش می دهد. همچنین برای این تصویر، جهت فاز باید از سمت سر به سمت پا و با 100درصد اورسمپلینگ باشد تا از آرتیفکت پالسیشن شریان های رادیال و اولنار جلوگیری شود.
تنظیمات پارامترها:
ضخامت اسلایس(Slice Thickness): 6-8 mm
فاصله برش ها(Slice Gap): معمولا به اندازه 20% ضخامت اسلایس درنظر گرفته می شود.
منطقه مورد مطالعه (FOV): کل مفصل را بپوشاند.
آرتیفکت ها:
آرتیفکت Arterial Pulsatin: آرتیفکت شریان ها به دلیل سرعت بالای جریان خون
آرتیفکت حساسیت به مگنت: در اثر وجود پروتز و پین در بافت بوجود می آید.